معنی پیش جامه - جستجوی لغت در جدول جو

پیش جامه

فرهنگ گویش مازندرانی

پیش دامن

تکۀ پارچه یا چرم که کارگران هنگام کار کردن جلو دامن خود از کمر آویزان می کنند، پیش بند، قسمت جلو لباس یا دامن

فرهنگ فارسی عمید

پیش زاده

آنکه پیش تر متولد شده، نسبت فرزندی که زنی از شوهر سابق خود داشته باشد با شوهر فعلی او

فرهنگ فارسی عمید

پاک جامه

عفیف، پارسا، پاک دامن

فرهنگ فارسی عمید

پیش پاره

نوعی حلوا که از آرد و روغن و شیره درست کنند

فرهنگ فارسی عمید

پی جامه

جامۀ نازک یا شلوار نازک که در خانه بر تن می کنند، زیرجامه، پیژاما

فرهنگ فارسی عمید

پیش زاده

(دَ / دِ)

در گناباد خراسان ناپسری را گویند. در کرمانشاه ان زاده گویند. در کردستان نیز هنه زا گویند

لغت نامه دهخدا

بی جامه

(مَ / مِ)

بدون لباس. برهنه برهنه:
گدایان بی جامه شب کرده روز
معطرکنان جامه بر عودسوز.
سعدی.
بی جامۀ نکو نتوان شد بدعوتی
این رمز را بپردۀ هر در نوشته اند.
نظام قاری (دیوان ص 24) ، بی شرم. بی حیا:
در چین طرۀ تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مألوف یاد باد.
حافظ.
، بی چادر و روی پوش (زن). (یادداشت بخط مؤلف) ، بی عفت:
یکی بدرگ و بی حفاظ است سخت
ندانم که کشته ست چونین درخت.
شمسی (یوسف و زلیخا).
، بی پرهیز. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

پیجامه

(مَ / مِ)

پیژاما. شاید از کلمه هندی پوی جاما و آن نوعی شلوارگشاد است که زنان هند پوشند. لباسی گشاد و سبک مرکب از نیم تنه و شلوار بنددار برای داخل خانه و خواب

لغت نامه دهخدا

شیب جامه

(مَ / مِ)

نوعی جامه:
شیب جامه بسر خود عوض دستاری
کس نبست ار که ببسته ست گنه کرد نکرد.
نظام قاری (دیوان البسه ص 59)

لغت نامه دهخدا

فیل جامه

(مَ / مِ)

پیل جامه. (فرهنگ فارسی معین). پیرجامه. جامۀ فراخ و گشاد و بلند. رب دشامبر. پی جامه. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سیه جامه

(یَهْ مَ / مِ)

که جامۀ سیاه پوشیده است. ماتم دار. عزادار. جامۀ ماتم پوشیده:
ماتم عمر رفته خواهم داشت
زآن سیه جامه ام چو میغ از تو.
خاقانی.
این سیه جامه عروسان را در پردۀ چشم
حالی ازاشک حلی های گهر بربندم.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

پیش چرمه

(چَ مَ / مِ)

پیش آهنگ ؟ یا اسپ سپیدزیور پیش آهنگ ؟:
دم گرگ چون پیش چرمه ستوری
مجره همیدون چون سیمین سطبلی.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

پیش خانه

(پیشْ / شِ نَ / نِ)

باضافت و بی اضافت، مقابل پس خانه. رحبه. وصید. روق. (منتهی الارب). مقدم البیت. (اقرب الموارد). رواق (ر / ر) . (منتهی الارب). صدر بیت. رواق که پیشگاه خانه باشد. (برهان)، ایوانی که در مرتبۀ دوم باشد. (برهان)، مقابل پس خانه، بار و چادر و اسباب سفر سلاطین که از پیش برند. (انجمن آرا). آنچه پیش از کاروان برند چون چادر و دیگخانه و جز آن که چون بمنزل رسند جای و طعام آماده باشد. آنچه از بنۀ شاهی یا بزرگی که قبل از ورود او بمنزلی بدان منزل فرستند. آنچه حکام و سلاطین از پیش فرستند در منازل از اسباب و ادوات. اسباب و آلات سفر شاه یا امیری که از پیش فرستند

باضافت و بی اضافت، مقابل پس خانه. رحبه. وصید. روق. (منتهی الارب). مقدم البیت. (اقرب الموارد). رواق (رُ / رَ) . (منتهی الارب). صدر بیت. رواق که پیشگاه خانه باشد. (برهان)، ایوانی که در مرتبۀ دوم باشد. (برهان)، مقابل پس خانه، بار و چادر و اسباب سفر سلاطین که از پیش برند. (انجمن آرا). آنچه پیش از کاروان برند چون چادر و دیگخانه و جز آن که چون بمنزل رسند جای و طعام آماده باشد. آنچه از بنۀ شاهی یا بزرگی که قبل از ورود او بمنزلی بدان منزل فرستند. آنچه حکام و سلاطین از پیش فرستند در منازل از اسباب و ادوات. اسباب و آلات سفر شاه یا امیری که از پیش فرستند

لغت نامه دهخدا

پیرجامه

(مَ / مِ)

مصحف پیل جامه

لغت نامه دهخدا

پیل جامه

(مَ / مِ)

که عوام پیرجامه گویند. جامۀ فراخ و بلند. رب دشامبر. اما ظاهراً کلمه پی جامه و آن مأخوذ از پوی جامۀ هندی باشد. رجوع به پی جامه شود

لغت نامه دهخدا

پیجامه

زیر جامه

فرهنگ لغت هوشیار

پی جامه

نوعی شلوار گشاد که زنان هند پوشند، جامه ای گشاد و سبک مرکب از نیم تنه و شلوار بند دار که در خانه و هنگام خواب پوشند پیژاما

فرهنگ لغت هوشیار

شیر جامه

کاسه و پیاله ای که در آن شیر کنند، پستان (زن و جانوران)

فرهنگ لغت هوشیار

پیش خانه

پیشگاه خانه صدراطاقصدر بیت رواق مقابل پس خانه، ایوانی که در مرتبه دوم باشد، بار و چادر و اسباب سفر شاهان و بزرگان که از پیش برند: درتوجه خراسان اهتمام نمود (شاه عباس اول) و در ساعت سعد از مقر سلطنت عظمی پیشخانه همایون بیرون زدند

فرهنگ لغت هوشیار